Wskazaniem do stosowania koncentratów płytkowych są ciężkie objawy skazy krwotocznej lub objawy zagrażającego wylewu krwi śródczaszkowego u chorych z liczbą krwinek płytkowych poniżej 20 X 109/1. Koncentraty granulocytowe przetacza się chorym z liczbą granulocytów poniżej 0,5 X 109/1 i ciężkimi zakażeniami, zwłaszcza spowodowanymi bakteriami Gram-ujemnymi, opornymi na odpowiednio dobrane lub o szerokim spektrum antybiotyki. Wiele leków stosowano w przeszłości w celu pobudzenia szpiku w nie-dokrwistości aplastycznej. Pewien efekt wywierają jedynie androgeny i steroidy anabolizujące i to tylko u niektórych chorych, zwłaszcza u dzieci. Mechanizm ich działania nie jest wyjaśniony. Może on polegać na zwiększeniu wydzielania erytropoetyny, zwiększeniu wrażliwości komórek szpiku na erytropoetyrię lub bezpośrednim pobudzaniu komórek macierzystych szpiku. Podaje się je w dużych dawkach przez kilka miesięcy: oksymetolon dobowo 3—5 mg/kg doustnie, testosteron lub naadiolon raz w tygodniu 3—5 mg/kg domięśniowo. Należy zaznaczyć, że powodują one powstanie licznych objawów niepożądanych, jak retencja płynów, wirylizacja u kobiet, uszkodzenie wątroby itp. W niedokrwistości aplastycznej o podłożu immunologicznym (przeciwciała, nacieczenie szpiku przez limfocyty T supresorowe) przeprowadza się próbę leczenia immunopresyjnego (kortykosteroidy, surowica antylimfocytarna, cytostatyki).
